Page 9 - LOCH UDAWANEJ NIEWIEDZY. Polityczność Policji, CBA i prokuratury.
P. 9

WSTĘP
Istnienie pojęcia podtrzymuje jego funkcjonalne wplatanie w dyskurs, obwarowanie terminologią prawną, konstytucyjne i ustawowe ukonstytuowanie podtrzymuje je i uzasadnia, bardziej jako daleko idące wyobrażenie niż faktyczne obowiązywanie. Produkcja prawdy mówionej staje mu się niezbędna. Jürgen Habermas, Faktyczność i obowiązywanie.
Moim celem jest podjęcie refleksji naukowej nad kryteriami kwalifikacji – takimi jak: polityczność, niepolityczność, apolityczność, metapolityczność oraz upoli- tycznienie – i warunkami ich adekwatnego zastosowania w odniesieniu do Policji, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i prokuratury. Zwłaszcza gdy swobodne posłu- giwanie się tymi pojęciami zarówno w języku potocznym, jak i żargonie prawniczym utrwala systematyczne błędy w myśleniu na temat ich statusu. Skutkuje to nie tylko rozpowszechnianiem ograniczonej wiedzy w tym zakresie, lecz także staje się podło- żem dla wyrafinowanej manipulacji wykorzystującej przewagę taktyczno-poznawczą. Odwoływanie się przez polityków, politologów, prawników oraz dziennikarzy do potocznego stereotypu apolityczności, faktycznie przekreśla podjęcie refleksji nad ilościowym i jakościowym charakterem upolitycznienia instytucji państwowych. Jednocześnie sukcesywnie usuwa płaszczyznę wyjściową – dyskurs filozoficzny – z pola widzenia, uniemożliwiając wydobycie tych pojęć dla języka politologicznego i prawniczego.
Warto zwrócić uwagę, że dyskurs teoretyczny oscylujący wokół powyższej tematy- ki, mimo iż usystematyzował pewien wycinek wiedzy w tym zakresie, jednocześnie zakleszczył się we własnej narracji teoretycznej. Niewyartykułowane twierdzenia, niezakreślone nowe pola badawcze zamroziły sferę poszukiwań, przesłaniając real- ność sytuacji. Idealizm, który wyparł intersubiektywny racjonalizm, wsparł się na autorytecie Prawa, sprawiając, iż pochwyceni przez krąg zasad oraz norm prawnych, bezkrytycznie przyjmujemy to, co słyszymy. W obliczu tego kwestią fundamentalną
1 Habermas J. (2005), Faktyczność i obowiązywanie. Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego, Warszawa: Scholar, s. 308.
Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego1
7


































































































   7   8   9   10   11