Page 11 - LOCH UDAWANEJ NIEWIEDZY. Polityczność Policji, CBA i prokuratury.
P. 11

niepolitycznym) a subiektywno-intencjonalną (na której polityczne uwikłanie tudzież zaangażowanie przeciwstawiamy jednostkowej lub grupowej postawie apartyjności, bezstronności i niezależności bądź normatywnym wymaganiom „apolityczności” instytucji). Należy też uwzględnić dwoistość apolityczności funkcjonariuszy służb państwowych (apolityczność jako postawa osobista, apolityczność jako zasada funk- cjonowania w danej służbie, na danym stanowisku). Na takiej podstawie możliwe jest skonfrontowanie prawnej zasady apolityczności obowiązującej funkcjonariuszy publicznych tych instytucji z ustawową praktyką polityczną.
W procesie weryfikacji głównej tezy pracy niezbędnym jest zatem ustalenie siat- ki pojęciowej i wypracowanie spójnych definicji polityczności, niepolityczności, apolityczności, metapolityczności i upolitycznienia. Żeby uniknąć przesunięć kate- gorialnych, należy oddzielić atrybuty od współokreślających te pojęcia akcydensów oraz powstrzymać się od wprowadzania kategorii wartościujących. Te powinno się bowiem zastosować w analizie zagadnienia w ujęciu realistycznym, które skłania do umieszczenia tej problematyki w szerszym kontekście badawczym, uwzględniają- cym nie tylko wymiar prawny, lecz przede wszystkim społeczno-polityczny. Ten zaś nakazuje bliżej przyjrzeć się kwestiom przepisów prawnych, stanowiących jednak tło dla rozważań politologicznych, skupiających się na kondycji państwa i jakościowego wymiaru procesów demokratycznych w tym zakresie.
Analiza tytułowego zagadnienia wymaga postawienia szczegółowych pytań badaw- czych, które nadając określone ramy pracy, umożliwią weryfikację hipotez i sformuło- wanie wniosków końcowych. Zatem czy „apolityczność – jest swoistym „przedłużeniem polityki”, czy też „poszerzeniem jej skali”3? Czy apolityczność podlega politycznej regulacji i jeśli tak, to w jakim wymiarze? W jakim stopniu apolityczność prowadzi do wytworzenia własnej podmiotowości politycznej? Czym jest polityczność i jakie znaczenie oraz wartość możemy przypisać niepolityczności i upolitycznieniu? Jaki wpływ i konsekwencje na funkcjonowanie Policji, Centralnego Biura Antykorupcyj- nego i prokuratury niesie lub może nieść ze sobą forma ich (meta)polityczności lub upolitycznienia? To tylko niektóre z nich. Jednak ich waga przemawia za podjęciem wielopłaszczyznowego dyskursu, który poszerzy i wzbogaci dotychczasową wiedzę w tym aspekcie. Zwłaszcza gdy istotne jest nie tylko uzupełnienie pewnej luki znaczeniowej występującej w piśmiennictwie politologicznym, lecz, poprzez studium problemu, stworzenie definicji tych pojęć, wymykających się dominującym i przyczynkarskim znaczeniom narzuconym w literaturze naukowej, popularnonaukowej i publicystyce politycznej. Ważne jest zatem dokonanie ich konceptualizacji i ukazanie jako kate- gorii politologicznych, jak również zaprezentowanie problemu mitu apolityczności.
Warto w tym miejscu wskazać na problem teoretyczno-metodologiczny, który wiązał się ze sporadycznym występowaniem objaśnienia znaczenia terminu apoli- tyczność, zarówno w słownikach etymologicznych, leksykonach politologicznych, jak
3 Karwat M., Polityka i apolityczność [w:] Szyszkowska M. (red nauk.) (1991), Interpretacje polityki, Warszawa: ISP.PAN, s. 20.
9


































































































   9   10   11   12   13